کد مطلب:227878 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:285

چشمه ی خورشید
ای روضه ای كه دهر ز بویت معطر است

آبت ز كوثر و گلت از مشك و عنبر است



در طینت تو چشمه ی خورشید مضمر است

بوی تو چون نسیم جنان روح پرور است



خاكی و نه فلك به وجودت منورست

تا در تو نور دیده ی زهرا و حیدرست





آن بقعه ای كه كعبه ی صدق و صفا دروست

وان روضه ای كه مسكن آل عبا دروست



وان خطه ای كه مخزن گنج بقا دروست

وان مرقدی كه شهد سمع رضا دروست



از نكهتی كه رایحه ی مصطفی در اوست

وز طینتی كه نكهت شیر خدا دروست



وز تربتی كه خاصیت كیمیا دروست

هر صبح و شام كار مه و مهر چون زرست [1] .



[ صفحه 148]




[1] عصمت بخارايي.