کد مطلب:227878
شنبه 1 فروردين 1394
آمار بازدید:285
چشمه ی خورشید
ای روضه ای كه دهر ز بویت معطر است
آبت ز كوثر و گلت از مشك و عنبر است
در طینت تو چشمه ی خورشید مضمر است
بوی تو چون نسیم جنان روح پرور است
خاكی و نه فلك به وجودت منورست
تا در تو نور دیده ی زهرا و حیدرست
آن بقعه ای كه كعبه ی صدق و صفا دروست
وان روضه ای كه مسكن آل عبا دروست
وان خطه ای كه مخزن گنج بقا دروست
وان مرقدی كه شهد سمع رضا دروست
از نكهتی كه رایحه ی مصطفی در اوست
وز طینتی كه نكهت شیر خدا دروست
وز تربتی كه خاصیت كیمیا دروست
هر صبح و شام كار مه و مهر چون زرست [1] .
[ صفحه 148]
[1] عصمت بخارايي.